Δύο συχνές περιπτώσεις όρων στεγαστικών δανείων που αφορούν
τους τόκους και που έχουν κριθεί κατ’ επανάληψη παράνομοι και καταχρηστικοί από
τα ελληνικά δικαστήρια είναι οι εξής:
Α.Ο γενικός όρος συναλλαγών σε σύμβαση στεγαστικού δανείου,
που ορίζει ότι ο δανειολήπτης οφείλει τόκους από την υπογραφή της δανειακής
σύμβασης και όχι από την εκταμίευση του δανείου, είναι άκυρος ως καταχρηστικός.
Κι αυτό γιατί ο δανειολήπτης κάνει ουσιαστική χρήση του δανείου από τη χρονική
στιγμή που λαμβάνει το χρηματικό ποσό. Επομένως η οφειλή τόκων στην Τράπεζα
πριν από το σημείο αυτό δεν δικαιολογείται και γι’αυτό δεν είναι νόμιμη.
Β. Όταν έχουμε χορήγηση στεγαστικού δανείου, το οποίο
δίνεται τμηματικά αναλόγως της προόδου των εργασιών κατασκευής της οικοδομής
για παράδειγμα, ο γενικός όρος συναλλαγών που προβλέπει ότι υπολογίζεται τόκος
εφ΄ όλου του ποσού του δανείου και αυτού που δεν χορηγήθηκε ακόμη, είναι άκυρος
ως καταχρηστικός. Ο λόγος είναι ότι ο δανειολήπτης δεν οφείλει στην τράπεζα
τόκο για το σύνολο του συμφωνηθέντος δανείου και για χρόνο που στην
πραγματικότητα η σχετική συμφωνία δεν έχει υλοποιηθεί, αφού το κεφάλαιο του
δανείου παραμένει στην κατοχή της τράπεζας, χωρίς ο καταναλωτής να μπορεί να το
εκταμιεύσει.
Σχόλια